Een herfstvol satsangs – gratis! pdf

Herfstvol satsangsGedurende de herfst van 2005 zijn wekelijks satsangs van Hans Laurentius opgenomen, uitgewerkt en destijds op de website www.satsangvandeweek.nl gezet. Naderhand opnieuw gebundeld, herzien en vormgegeven door Chris Verschoor, geven ze een goed beeld van de zowel stille als zeer levendige satsangs, ook al vormen ze enkel het verbale gedeelte ervan. Nog uit de periode dat Hanske sprak over Genade, Gelukzaligheid, Zelf, Darshan, en Overgave 🙂 (Uitgave De Horizon 2007)

Uitverkocht maar dankzij Kasia wel beschikbaar als GRATIS pdf met een interactieve inhoudsopgave! We zijn bezig er in elk geval een E-book van te maken, en wellicht ook een paperback editie.

Download

Hoi Hans
Ik heb weer immens genoten van je schrijven een herfstvol satsangs en dank ook aan Kasia! Wat kun jij op ongelofelijk veel verschillende veelal grappige wijze beschrijven waar het echt om gaat. En dit onderwerp binnenste buiten keren op de kop zetten totdat er niets meer overblijft.Zo makkelijk en prettig om te lezen! Mooi hoe je de dingen uiteen kunt zetten, subliem en helder. Hartelijk dank!

Het is Ramana waar ik mij verbonden met je voel en natuurlijk liefde voor Waarheid.
ooit vroeg ik hem vanuit heel mijn hart het was meer een smeekbede….
of hij mij de juiste manier van meditatie wilde leren.

“Eenmaal ontwaakt is het klusje eigenlijk al geklaard, maar nog niet 
helemaal. 
Er zijn er bij die zich gerealiseerd hebben en voor de rest zal het ze allemaal 
worst wezen. En er zijn er die het in het lichaam willen voelen en in de geest 
beleven, het ervaren. Dat kán, maar dan moet eerst alle troep opgeruimd 
worden.”

Dit vond ik ook erg fijn om te lezen want ik dacht vaak waarom blijf ik er mee bezig?
Het is niet genoeg voor mij om het alleen te weten.
Volgens mij kan de ervaring dieper dieper en dieper gaan.
Of ruimer ruimer ruimer…

“Zelfrealisatie is dus de omkering daarvan. Je bent niet meer degene waar 
zonnestralen op vallen, maar de zon zelf. Af en toe een wolkje die je licht 
verhindert ergens op te schijnen, maar geen klachtjes van de zon over 
duisternis of schemering.”
Prachtig beschreven! Raakt mijn hart.

Ik zal niet je hele boek aanhalen haha. J.

FRAGMENT UIT ‘EEN HERFSTVOL SATSANGS’ VAN HANS LAURENTIUS

Advaita is voor leeuwen

Ik ben de man op het stoeltje. Eigenlijk ben ik de grootste onnozelaar op deze wereld. Ik weet helemaal niets. Ik zit hier op mijn stoeltje niks te wezen, een van jullie stelt een vraag en… pprrr… gaat dit kwebbeltje. Zo anderhalf uur vol. En er zit nog samenhang in ook… ha ha…
Dus… talk to me.

Er komt alleen maar bla bla in me op…

Da’s waar. Niet dat ik in je geïnteresseerd ben. Alleen in Jou. Ik wil je er zo alleen maar intrekken. Mensen die geen vragen stellen blijven maar een beetje in de schemer zitten.

Frappant dat de mind automatisch aanneemt dat wat het denkt waar is. Dat is geloven. Hoe kan geloven waar zijn?

Zo laat de mind je geloven in het onware.
Advaita zegt niet dat iets waar is of niet, of dat je iets wel of niet moet geloven, alleen maar: kijk, onderzoek het. Maar ga het niet meteen geloven. We zitten hier niet in de kerk. Alles klakkeloos aannemen en maar bidden dat het goed komt. Nee, onderzoek het!
Kom kijken, zei de Boeddha. Niet: geloof in mij. Ik heb hier water en dat lest de dorst. Geloof niet, drink! Geloven is voor de kudde. Advaita is niet voor de kudde, hoe populair het ook mag worden. Advaita is voor leeuwen. De jagers. In het vizier houden, eenpuntige concentratie, omsluipen, en er voor gaan, niet meer loslaten.
Kijken en onderzoeken. Voorbij de geest willen gaan, voorbij bezigheden, naar de kern durven gaan.
Niet dat er veel mensen zijn die dit willen doen. Je kunt ook bidden, wierook branden, puja’s houden, prima. Maar degenen die echt willen weten, zullen moeten kijken, ervaren, tot inzicht komen. Vooral de juiste vraag stellen: wie ben ik?
Het denken roept iets en er wordt meteen geloofd dat het zo is. Stop eerst eens even, klopt die opgekomen gedachte eigenlijk wel? Het denken is maar het denken. Een idee is geen werkelijkheid. En de werkelijkheid is geen idee. Verwar die twee niet met elkaar. Zo simpel en radicaal is het: je houdt geen poot over om op te staan. Die heb je ook helemaal niet nodig, want je bent Dát.
Fantastisch toch? Dat is advaita.

Terug naar het boekenoverzicht.