Zoek
Close this search box.

Vertrouwen

Verschenen in Inzicht nr. 1, februari 2010.

Mooi woord, net als het beroemde en net zo vaak misbegrepen ā€˜overgaveā€™. Wat voor vertrouwen doorgaat lijkt meestal vooral op naar buiten gerichte energie. Vertrouwen op de leer, god of guru in plaats van in jezelf of het bestaan. Dan leidt het je als je niet oppast verder weg in plaats van naderbij. Waarom ver trouwen als waar het om gaat het meest intieme, nabije is? Waarom vertrouwen in iets dat je als buiten je ervaart? Het komt me voor dat het interessant kan zijn om te zien waarom je vertrouwt op iets ā€˜andersā€™ in plaats van vertrouwen te krijgen in je eigen zelfkritische observatie vermogen, intelligentie, intuĆÆtie en kracht?

Vaak blijkt ā€“ als je goed kijkt – spiritualiteit slechts de zoveelste manier om uit de buurt te blijven van de onlust gevoelens die broodnodig zijn om uit de benauwde cirkel van de bekende verdedigingsstructuur te breken. De aandacht verleggen naar iets buiten je in de hoop (al wordt het vertrouwen genoemd) dat je gered zal worden, in plaats van juist die gebieden in je te doorleven waar de werkelijke creatieve en bevrijdende energieĆ«n zich bevinden. Valse vragen stellen en je motieven betwijfelen is nuttiger dan feelgood bijeenkomsten, onrust en pijn doorleven beter dan de boel wegmediteren of lezen. Als je serieus bent tenminste met je zucht naar vrijheid en waarheid.

Wie vertrouwt waarop en waarom? Wat is vertrouwen? Weten dat je je zin zal krijgen? Beseffen dat het juiste zal gebeuren, ook als het je niet uitkomt? Een ander woord voorā€¦?

Een gevoelsdrug zodat je zelf niet meer hoeft te kijken, denken en voelen. Een kracht die je voorbij je ego-begrenzing brengt? (Laat je niks wijs maken, praat jezelf geen vertrouwen aan en laat je met ā€˜heb maar vertrouwenā€™ niet in slaap sussen ā€“ het is niet van het ego: kijk zelf, voel zelf! Wat is wat, maar dan echt?)

Op een paar dingen kun je rekenen. Allereerst ben je stervende, elke seconde en iedereen om wie je geeft eveneens. Ook kun je er donder op zeggen dat de dingen die je niet aangaat, terwijl ze om aandacht schreeuwen, onderhuids hun werk zullen doen. Zeker is dat de afwas niet schoon wordt door te lezen, mediteren, vertrouwen te hebben in god, guru of vaderland, maar enkel door aan te pakken, er naartoe te gaan.

Met andere woorden, dat wat in conflict is in je, kun je beter ontmoeten en erin doordringen. Je kunt ervan op aan dat een ander het niet voor je gaat doen, een ander of een situatie kan hooguit die conflicten aanraken en activeren (of leren hoe erin te duiken), zodat je er iets mee kunt. Je kunt er dus op vertrouwen dat het bestaan steeds exact aanwijst waar de knoop zit, niet om je te pesten maar om te zorgen dat het zich bevrijden kan. Observeren, erin duiken en het helemaal doorleven is het meest effectief, maar niet altijd zo leuk en spiritueel natuurlijk. Het is als afdalen in precies die hel die je steeds probeert te vermijden. Door de kansen die er zijn te vermijden leer je jezelf niet kennen. Vele zegeningen herken je aan de pijn die ze je (ego) doen, hoewel er ook fijne zijn, soms. Maar die pijn doen zijn de echt bevrijdende, het kan niet zonder, zeker in ā€˜t begin niet. Kijk dus goed hoe je probeert het te ontlopen, leer je defensies meedogenloos kennen.

Wie op wil schieten mag er grondig op vertrouwen dat alles klaar ligt voor de volgende stap. Je hebt alles in je en om je heen wat nodig is. Stoppen met vluchten en de confrontatie aangaan is het motto. Dat is in elk geval 1000 keer effectiever dan een vaag vertrouwen dat het allemaal wel goed zal komen of dat een ander of een systeem je wel zal komen redden. Het bestaan helpt hen die zichzelf helpen. Vertrouw op je eigen systeem, ga het gebruiken, laat het functioneren zoals het dat kan: onbevreesd, helder, geĆÆnteresseerd, creatief, vol humor en wijsheid en met alle kracht die nodig is om vol overgave authentiek te leven. Het kan, het mag.

 

Ja, ik doe mee!